بهینه سازی عرض و عمق قرار گیری تیغه افقی به منظور کنترل فرسایش در قوس های همگرای 90 درجه

آبشستگی را می توان بصورت ساده فرآیند تداخل جریان آب با خاک تلقی نمود ، که در آن ماهیت فرسایشی جریان ، موجب جدا شدن و انتقال مصالح بستر و کناره ها می گردد . این موضوع سبب گردیده که یکی از مهمترین موضوعات در مهندسی رودخانه معطوف به شناسائی عوامل موثر بر این تداخل ، برآورد تاثیرات مفید یا زیانبار آن ، و در نهایت بررسی روشهای کنترل عواقب این رابطه طبیعی گردد و سوالات بسیاری را در پیش روی مهندسی رودخانه قرار دهد . در این ارتباط ، با توجه به اینکه فرسایش در قوس رودخانه ها نسبت به کانالهای مستقیم ، تشدید می گردد و همواره میزان فرسایش و رسوبگذاری در طول قوس ها ، تاثیرات مخرب بیشتری بر محیط در برگیرنده آن دارد . لذا توجه به موضوع فرسایش و بررسی راه حل های کنترل و کاهش آن ، از اهمیت زیادی برخوردار است . بر این اساس ، در این تحقیق ضمن بررسی میزان فرسایش در دو قوس همگرا و غیر همگرا که نتایج آن تاکیدی بر صحت اغلب مطالعات قبلی داشته ، تاثیر سازه محافظ افقی بر کنترل و کاهش تاثیرات تداخل جریان با مصالح بستر در قوس 90 درجه که تا کنون بررسی نگردیده ، مورد توجه قرار گرفته و نتایج مناسبی بدست آمد. تا کنون ، هیچ تحقیق شناخته شده ای که بطور اصولی تاثیر عرض و عمق نصب تیغه افقی را بر فرسایش بستر و شکل پروفیل سرعت کانال قوسی شکل 90 درجه مورد مطالعه قرار دهد ، مشاهده نگردید . نتایج کلی حاصل از انجام این تحقیق نشان داد که در هر دو حالت استفاده از تیغه افقی و بدون آن ، به هر حال فرسایش در قوس 90 درجه بطور قابل ملاحظه ای وجود دارد . همچنین تیغه افقی نقش قابل توجهی در کاهش عمق فرسایش و شکل گیری چاله آب شستگی در این محل از رودخانه داشته و قابلیت شکل دهی بهتری را برای بستر ایجاد می کند . از اینرو ، می توان انتظار داشت که تغییرات شدید توپوگرافی بستر که در حالت بدون تیغه افقی پدید می آید و توسط این محقق و سایر محققین به اثبات رسیده است ، در صورت انتخاب و استفاده صحیح از تیغه افقی ، می تواند به حداقل برسد . لذا ، می توان به نقش موثر تیغه افقی بر کاهش و کنترل فرآیند آب شستگی در قوس 90 درجه ، چشم داشت .